Naukowe Czwartki: Czarna dziura na talerzu – czyli jak powstało zdjęcie supermasywnej czarnej dziury

Możliwość wyodrębniania detali danego obiektu niebieskiego – zdolność rozdzielcza – zależy od długości fali na jakiej go obserwujemy oraz od wielkości apertury naszego teleskopu. Im większy teleskop – tym lepiej, jednak na pewnym etapie obecna inżynieria stawia przed nami ograniczenia nie do pokonania. Co można by osiągnąć, gdyby powstał teleskop wielkości Ziemi? Dokładniej rzecz biorąc – radioteleskop, którym za pomocą (wartej pierwszej Nagrody Nobla za odkrycia astronomiczne) interferometrii radiowej bezpośrednio zaobserwowano supermasywną czarną dziurę w centrum pobliskiej, aktywnej galaktyki M87 w - do tej pory nieosiągalnej - skali horyzontu zdarzeń. Jak to zrobić i czym właściwie są aktywne jądra galaktyk? Co może radioastronomia, czego nie może optyka i na czym polega synteza apertury? „Naukowe Czwartki" to cykl wykładów popularnonaukowych organizowanych dla uczniów klas VII i VIII szkoły podstawowej oraz uczniów szkół ponadpodstawowych na Wydziale Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. https://naukoweczwartki.fais.uj.edu.pl/ #NaukoweCzwartki